Buty Crivit jak Nike (lato 2015) – krótki opis

Logo strony Test Sprzetu

Buty Crivit jak Nike (lato 2015) – krótki opis

Ponieważ opisywane buty to już „staroć” a i szanse, że takie same (lub podobne) znów pojawią się w Lidlu są minimalne to wspomnę o nich krótko, ot z tytułu, że je mam i trochę w nich pobiegam.

Kupiłem je w okolicach wakacji 2015r. Poleżały (bo poprzednie buciki z Lidla trzymały się całkiem dobrze) i dopiero niedawno przyszła kolej by w nich pobiegać.

Crivit 2015 - jak Nike

But, w porównaniu do tego co oferowali w marketach do tej pory, rzeczywiście jest inny. Wykonany „w całości” z  jednolitego arkusza materiału, bez naszywanych wzmocnień, gum, plastików.  Wielu miało za złe Lidlowi, że nawiązuje do jednego z modeli Nike. Rzeczywiście idea wykonania materiału przypomina Nike, w całości jednak ja jakoś aż tak wielkiej zrzyny się dopatrzyć nie mogłem.

W każdym razie ten Crivit wygląda ciekawie i może się podobać. Mi dobór kolorów jak i idea pasowała co potwierdziłem zakupem 🙂

Wykonanie ogólne buta – dobre. Brak niedoróbek, kiepskich szwów, zabrudzeń klejem itp. Trzyma poziom. Wkładka wewnętrzna jest profilowana i w tylnej, górnej części wygląda na delikatnie zmarszczoną (nie przeszkadza to jednak w niczym).

Crivit 2015 - jak Nike

Pierwsze przymiarki w sklepie pokazały, że ta seria słabo wyszła pod względem rozmiarów. Są sporo zaniżone. Mierzyłem i r.45 i 46. Niby wielkiej różnicy między nimi nie zanotowałem, ale 45 jakoś takie na styk były więc dla bezpieczeństwa wziąłem 46.

Teraz już po paru biegach mogę powiedzieć, że rozmiary naprawdę były takie jakieś nijakie. Szerokością, na moją nogę, 46-ka wydaje się za duża, trzeba pokombinować z mocniejszym wiązaniem. Miejsce na palce jest, to plus. Wydaje mi się, że jednak mogłem próbować z 45. Przy lżejszej skarpetce też by pasował, a lepiej trzymał nogę (co opisuję niżej).

Od strony biegowej. Po założeniu but sprawia wrażenie sztywnego i mało giętkiego (mówię tu o cholewce). Trzeba się do niego przyzwyczaić. W trakcie biegu jest ok, zapomina się o sztywności i jakoś specjalnie nie przeszkadza.

Amortyzacja w bucie jest średniej klasy. Biegałem po asfaltach i nie dobija nogi. Nie jest to też jednak nie wiadomo jaki materac, który tłumi naszą energię. Przy moich tempach biegów ciężko powiedzieć czy but jest dynamiczny, ale do spokojnych treningów może być. Mam wrażenie, że Nike LunarSwift, który posiadam amortyzuje dużo mocniej.

Plusem tej edycji Crivitów jest fakt, że nie obcierał mi nóg. Poprzednie powyżej 10 km cięły mnie mocno (bok – spód stopy) i musiałem wymienić wkładkę. Tu biegałem na standardowej i jest ok.

Minusy to słabe sznurówki. Takie śliskie jakby. Wiązałem je na podwójną kokardę a i tak na końcu potrafiły się rozwiązać. Z tym poradziłem sobie wymieniając je na inne (znalezione w domu). Teraz supełek trzyma dobrze 🙂

Jak wspomniałem na asfalcie jest ok. Buty  dają radę. A co w terenie?
Pod względem trzymanie się i amortyzacji dawały radę na kamienisto-szutrowych trasach (ale zaznaczam bez błota).  Przeszkody terenowe nie doskwierały więc i w średni teren można je brać. Niestety niedopasowanie rozmiarowe daje o sobie znać przy zbiegach. Noga w bucie leciała mi do przodu i palcami uderzałem w przód. Może gdyby zawiązał je jeszcze mocniej było by lepiej ale to już zgadywanie. W tym momencie na długi bieg po górach bym ich nie zabrał. Moje paznokcie nie byłyby zadowolone.

Cóż. But jak każdy z marketu. Ujdzie dla początkujących biegaczy. A i ja przynajmniej jeden trening w tygodniu też w nim wykonam.

TRENING (TYDZIEŃ 21/2016)

Trening Biegowy

Kolejny „długo weekendowy” tydzień za nami. Wolne na szczęście nie spowodowało ubytków w treningach 🙂 i zwyczajowe biegi się odbyły (przy czym większość z nich w górach). Łącznie w tyg. 21 pokonałem 55,16 km. Nieźle.
Mimo, że 2 treningi zrobiłem z Żoną (w domyśle = mniejsze tempo) to pod koniec tygodnia czułem już jednak zmęczenie mięśni. Mam nadzieję, że to przejściowe – z powodu górskich klimatów i warunków pogodowych (ciągle były upały). Zobaczę jak forma po bieżącym tygodniu (teraz będę dla odmiany biegał po płaskim  w Oleśnicy). Jeśli dalej nie będzie „świeżości” to ewentualnie kolejne tygodnie trochę zejdę z objętości. Siły się na pewno przydadzą, bo w kolejnych tygodniach szykują się dwa ciekawe biegi – Nocny Bieg Szerszenia (10 km) i Nocny Półmaraton Wrocław. Warto by powalczyć o życiówki na tych dystansach 🙂

Data: 24/05/2016

Dystans: 11,81 km
Czas: 01:11:15
Średnie tempo: 6:02 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Puma Kevler Runner

Oj, niby zwykłe kółka, tempo niewielkie ale tym razem w Pumach biegło mi się źle. No może nie tyle biegło co w kolejnych dniach czułem, że naciągnąłem sobie coś w prawej stopie. Staram się zmieniać buty, by nie przyzwyczajać nóg tylko do jednych bodźców a tu taka niemiła niespodzianka. Szczęśliwie kontuzja okazała się tylko przejściowa i po kolejnych biegach znikła.

Data: 26/05/2016

Dystans: 12,16 km
Czas: 01:31:46
Średnie tempo: 7:33 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (Nike 2015)

Ponieważ mieliśmy wolne to na trening wyciągnąłem moją Żonę. Pobiegliśmy według jej możliwości przy czym dystans wyszedł całkiem ładny.

Data: 28/05/2016

Dystans: 26,14 km
Czas: 03:05:17
Średnie tempo: 7:05 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (Nike 2015)

Długie wybieganie tym razem było testowe.
Po pierwsze z powodu trasy  – chciałem urozmaicić i pobiec coś nowego. Miałem w głowie kilka opcji ale, że nie było szans, iż przyjedzie po mnie Żonka (gdybym przegiął i zabrakło sił) to , po  namyśle odpuściłem i postanowiłem zrobić odwrotne kółko (Ludwikowice – Przełęcz Jugowska – Jugów – Zdrojowisko – Ludwikowice). Dystans i tak miał być zacny a na wymyślanie przyjdzie jeszcze czas.

Okolice LudwikowicPo drugie postanowiłem wypróbować nowe buty. Dzięki uprzejmości portalu bieganie.pl dostałem do testowania trailowe Adidas Raven 3M. Ponieważ Adidasy 45 1/3 po pierwszym założeniu są mocno dopasowane i aż na tak długi bieg się bałem ich użyć (bez krótszych rozbiegań) to zdecydowałem się spróbować Crivitowe Najki ;).

O butach napiszę niedługo a biegowo wyszło znośnie. Trasa ciężka, pierwsze 8,5 km pod górkę. Później na szczęście lekkie wypłaszczenie i druga połowa biegu w sumie z góry. Dopiero w końcówce miałem 2 km podbieg z Jugowa na Zdrojowisko (naprawdę ostry). Tutaj w samej końcówce trochę wymiękłem i podszedłem ale nieziemsko było gorąco.

Okolice Ludwikowic
Ten bieg dał mi nieźle w kość. Upał w połączeniu z górkami to dość zabójcze połączenie. Zastanawiam się jaki inteligent wymyślił by bieg 120 km w lipcu. Yyyyy… że ja? 🙂

Okolice Ludwikowic

Data: 29/05/2016

Dystans: 5,06 km
Czas: 00:36:21
Średnie tempo: 7:11 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (Nike 2015)

Kolejny trening wspólnie z małżonką. Zrobiliśmy tylko 5 km bo było już dość późno a plany jeszcze spore. Dobrze poszło, nie narzekam.

TRENING (TYDZIEŃ 20/2016)

Trening Biegowy

No i kolejny tydzień za nami. Pracowity, nie powiem bo udało mi się powrócić do sporych objętości biegowych. Całość to 61,12 km.
W szczegółach biegało się tak:

Data: 17/05/2016

Dystans: 11,75 km
Czas: 01:07:33
Średnie tempo: 5:45 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Zwyczajowe Oleśnickie kółka.  Trochę je czułem, chyba przez to, że tempo poniżej 06:00 min/km.

Data: 19/05/2016

Dystans: 10,77 km
Czas: 01:06:16
Średnie tempo: 6:09 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Adidas Kanadia TR 7

Dni już mamy ciepłe i długie to staram się jak najczęściej schodzić z asfaltu. Tym razem wybrałem się na podoleśnickie łaki i lasy by tam nabić parę kilometrów (a przy okazji solidnie rozbiegać nowe buty).
Ciepło to i nie szalałem z szybkościami – ot tak,  spokojnie gdzie nogi poniosły. Parę fajnych tras odkryłem. Adidasy dają radę. Nie cisną, nie powodują bąbli. Lipną sprawą jest tylko fakt, że zauważyłem około 5-10 mm rozlużnienie jednego szwu. Myślałem nawet czy z tego powodu butów nie reklamować ale na razie odpuściłem.  Obserwuję. A pod felernym szwem jest drugi i ten trzyma się ok.

Data: 21/05/2016

Dystans: 10,77 km
Czas: 01:22:00
Średnie tempo: 7:37 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (Nike 2015)

Sobotni bieg z Żoną. Zrobiliśmy spokojną trasę 10 km. Upał dawał się we znaki więc były 2 postoje na picie (fajnie mieć rodzinę na trasie :)).
Crivity w tej edycji jak na razie mnie nie przekonują. Początkowo ma się odczucie, że są mocno sztywne, chociaż po chwili biegu tego aż tak się nie czuje. Dziwne są też sznurówki – wiąże je na podwójną kokardę a raz mi się rozwiązały. Hmm… No zobaczymy. Buty nie obcierają to plus ale i dystans 10 km wcale wymagający nie jest. Pobiegnę w nich coś dłuższego to opiszę je dokładniej.

Data: 22/05/2016

Dystans: 27,83 km
Czas: 03:25:04
Średnie tempo: 7:22 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Adidas Kanadia TR 7

Długie wybieganie. Swego czasu miałem ambitny plan wybrać się na biegową wycieczkę nad Jezioro Bystrzyckie.  Nie wyszło, zgubiłem się 🙂 i musiałem kontynuować bieg asfaltem. Dobiegłem wtedy do Zamku Grodno (niedaleko od jeziora fakt – ale jednak nie o asfalty chodziło). Męczyło mnie to i postanowiłem zrobić kolejne podejście u temu kierunkowi. Michał wyraził zainteresowanie tematem więc około 12:30 ruszyliśmy.
Porę wybraliśmy tragiczną. Upał około 30 stopni, słońce wysysało wszystkie siły.  Nawet tam gdzie był w miarę cień było obłędnie gorąco.
Mimo tych przeszkód muszę powiedzieć, że jest dobrze. Pod Wielką Sowę wybiegliśmy bez żadnych spacerków. Na szczycie chwilka oddechu i lecimy dalej.
Pogoda jednak dała w kość. Po około 15-18 km miałem kryzys. Nie chciało mi się coś biec. Wzmocniłem się żelem, który miał Michał i o dziwo pomogło. Pobiegliśmy dalej.
Tym razem trasę wybieraliśmy trochę lepiej ale … i tak się zgubiliśmy. 🙂 Jak patrzę na ślad GPS to w miejscowości Glinno skręciliśmy nie tam gdzie trzeba i ominęliśmy jezioro robiąc pętlę kierującą nas ku domowi. Po ponad dwudziestu kilku kilometrach dobiegliśmy do miejscowości Lutomia Górna. Tutaj niestety znów czekały nas asfalty to daliśmy spokój. Wezwaliśmy wsparcie w osobie mojej Żony i wolno truchtaliśmy w kierunku Pieszyc.
Finalnie, zanim przyjechała po nas moja lepsza połówka ubiegliśmy prawie 28 km.
Trasa niezła, ale pora wybrana głupio. Było zbyt gorąco (obu nam skończyła się woda w bukłakach co dodatkowo osłabiło morale). Swoje pewnie dołożył też podbieg na Wielką Sowę. Sporo sił poszło na ten wyczyn. Widzę jednak plusy tego biegu. Opaliłem sie 😉 a warunki dały pewien przedsmak tego co może być na DFBG (w końcu to będzie lipiec czyli pewnie też gorąco).
Jezioro zaś myślę, że uda się zdobyć za 3 razem bo już mniej więcej wiem gdzie skręcać.

TEST – ADIDAS KANADIA 7 TR

Logo strony Test Sprzetu

TEST – ADIDAS KANADIA 7 TR

Przygotowując się do pierwszego ultramaratonu dużo czasu zajmowały mi rozważania jaki dobrać sprzęt.  O ile koszulka, spodenki aż takich dylematów nie stwarzały to problem miałem z butami. W końcu to jeden z najważniejszych „wspomagaczy” biegu, który będzie musiał zapewnić mi komfort przez kilkanaście ciężkich godzin.

Niestety te, które miałem wydawały mi się nie do końca odpowiednie.
Naczytałem się w internecie opisów, że Salomon Speedcross jest butem raczej na zimę i naprawdę ciężkie warunki (zresztą biegając w nich trochę w zeszłym roku czułem, że na asfalty to one się średnio nadają).
Z koleji Kalenji Kapteren Crossover budziły mój niepokój jeśli chodzi o palce. Wprawdzie teraz mnie nie obcierają (tak jak na początku) ale ultra to jednak trochę więcej jak półmaraton.

Z tych powodów rozglądałem się za czymś nowym. Jak to u mnie niespodziewanie na wyprzedaży wypatrzyłem Adidasy Kanadia 7 TR.
Cena zachęcała do zakupu, marka w mojej ocenie solidna więc postanowiłem spróbować.

Adidas Kanadia TR 7 charakteryzuje się następującymi parametrami (za producentem):

  • Waga: 275 g (rozmiar 42,5)
  • Przewiewna, wykonana z oddychającej siatki cholewka; wspierające, syntetyczne nakładki
  • Osłona przeciwbłotna zapobiega przedostaniu się błota i wody do buta
  • Komfortowa, tekstylna wyściółka
  • Lekka, amortyzowana podeszwa środkowa
  • Zewnętrzna podeszwa TRAXION™ zapewnia maksymalną przyczepność we wszystkich kierunkach; typ stopy: neutralna

Buty dostajemy w standardowym pudełeczku Adidasa. W środku są buty no ale czego innego można oczekiwać 🙂

Adidas Kanadia TR 7

Pierwszy rzut oka na nie nie wykazuje żadnych problemów. Szyte, klejone solidnie – niedoróbek nie widać. But widać, że przeznaczony na teren (ma mocną, agresywną rzeżbę podeszwy). Przód obudowany, wzmocnienia chronią przed uderzeniami palcami np. o kamienie. Mimo to Kanadia jest lekka. Rozmiar 46 waży około 354 gr. Kolororystycznie Kanadii jest sporo. Jest w czym wybierać, chociaż większość modeli jest raczej stonowana (nie ma szalonych połączeń barw). Po szczegóły polecam przejrzeć stronę Adidasa

http://www.adidas.pl/buty-kanadia-7-trail/AQ5041.html

Adidas Kanadia TR 7

Moje (zieleń z czernią + biała podeszwa) zbyt piękne nie są ale taki urok wyprzedaży 🙂 Zawsze jest jakiś haczyk.
Tutaj  oprócz koloru, problemem była też rozmiarówka. Do wyboru miałem 44,5 albo 46. 44,5 były zbyt dopasowane ale na szczęście 46 pasowało całkiem dobrze. Poprzednie moje trailowe Adidasy też miałem w sporym rozmiarze 45 2/3 czyli powinno być ok.

Przymiarka butów przebiegła pomyślnie. W przedniej części jest sporo miejsca na palce. Szanse, że je obetrę raczej są małe. Szerokość buta z kolei nie jest monstrualna i spokojnie da się związać je tak, że noga wewnątrz nie lata.

Adidas Kanadia TR 7
Zakupione buty do tej pory przetestowałem na około 35 km tras (z czego jeden bieg około 24 km i 2:40 godziny czyli sporo). Oprócz błota (bo sucho wybitnie) przebiegłem się w nich po większości nawierzchni jakie można napotkać. Był asfalt, spore kamienie, drobne kamyczki, piach, trawa czy ubite szutry.

Biega się dobrze. Czuć z jednej strony amortyzację podeszwy ale jednocześnie dobrze tłumi ona przeszkody. Mam tu na myśli, iż czujemy np. rodzaj podłoża po którym biegamy. Następując jednak na kamienie nie wybijają się one w stopę. Odbiera się to w sposób stłumiony, nie powodujący dyskomfortu. To dobrze wróży na długie trasy.

Podbiegi, zbiegi nie są w nich problemem. Stopa trzyma się w bucie stabilnie, nie przesuwa. Na nawierzchniach, po których biegałem kontrolujemy ruch, nie ślizgamy się (ale też i podłoże nie było zbyt wymagające po prawdzie).

Plusem buta był także fakt, że po solidnym zawiązaniu go do środka nie leciały mi  żadne kamyczki, piasek (a inne jakie miałem często takie atrakcje gwarantowały). Chyba osłona, o której pisze Adidas działa.

Jedną z rzeczy co do których miałem obawy było zachowanie buta na asfalcie. W Salomonach biegało się po nim średnio. Uniesieni byliśmy nad ziemią 🙂 co powodowało średnie uczucie. Tutaj w pierwszej chwili jest podobnie. Kostki bieżnika są jednak bardziej „stępione”  i większą powierzchnią dotykają podłoża. Po chwili da się do tego przyzwyczaić i leci się całkiem dobrze.

Po treningach nogi miałem ok, bez żadnych uszczerbków. Nie dorobiłem się bąbli, obtarć. To dobrze wróży na dalsze trasy.

Od strony zużycia pokonane dystanse są raczej zbyt małe by wyrokować o trwałości Adidasa ale potwierdzam, że jak na razie jest w porządku. Nic się nie oderwało, starło (podeszwa jak nowa). Jedyne ślady pracy buta to delikatne kreseczki, ubicia pianki z boków (tak mają jednak praktycznie wszystkie buty i nienależy się tego obawiać).

Kanadie będę jeszcze oczywiście rozbiegiwał przed ultramaratonem więc postaram się za jakiś czas zaktualizować wrażenia z ich używania.

TRENING (TYDZIEŃ 19/2016)

Trening Biegowy

Koniec lenistwa. Pora zrzucić wychodowane przy majowym weekendzie brzuszysko 🙂 i wziąć się solidnie do roboty. Treningi jeszcze nie tak ułożone jak w poprzednich tygodniach ale 19 tydzień to łącznie 53,21 km. Jest ok 🙂

Przy okazji wk19 to test dwóch nowych butów – trailowych Adidasów Kanadia TR7 i Lidlowych Crivitów, o których pisano swego czasu, że mocno wzorowane były na Nike. Opiszę je (zwłaszcza Adidasy) przy kolejnych wpisach.

Data: 10/05/2016 Bieg 1

Dystans: 3,24 km
Czas: 00:19:31
Średnie tempo: 6:02 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Data: 10/05/2016 Bieg 2

Dystans: 4,63 km
Czas: 00:26:05
Średnie tempo: 5:38 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Trening prawie jak profesjonaliści 🙂 Dwa razy w ciągu dnia. Nie będę jednak nikogo wkręcał, że to celowo. Na biegi chciałem iść rano ale mam z tym zawsze problem. No nie lubię wstawać wcześnie 🙁 Grzebałem się w domu na tyle długo, że czasu przed pracą starczyło mi tylko na te 3 km. Ponieważ sumienie męczyło mnie, a czas wieczorem był, to poszedłem pobiegać jeszcze raz.
Nastrój od razu lepszy, 7 km z kawałkiem akceptowalne.

Data: 12/05/2016

Dystans: 11,03 km
Czas: 01:08:53
Średnie tempo: 6:15 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Adidas Kanadia TR 7

Tak w sumie z grubej rury – 10 km po terenie w nowych butach. Bieg ciężkawy, po okresie obijania się ciężej coś się zbieram ale dałem radę. A buciki ok, chyba się polubimy.

Data: 14/05/2016

Dystans: 10,01 km
Czas: 01:01:14
Średnie tempo: 6:07 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (Nike 2015)

Weekendowa 10-ka pod Sowimi Górami. Też ciężko szło ale to już raczej z winy diety. Na obiad fasolka, godzinę przed biegiem grill 🙂 W sumie dobrze, że sensacji żadnych nie było.

Data: 15/05/2016

Dystans: 24,31 km
Czas: 02:46:24
Średnie tempo: 6:51 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –

Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Adidas Kanadia TR 7

W niedzielny poranek wypadało jednak pobiegać. Po lekkim śniadaniu, zebrałem sprzęt (plecak z bukłakiem Quechua MT5, nowe Adidasy Kanadia) i w drogę. Pogoda niezbyt zachęcająca do biegów – zimno, szaro ale szczęśliwie dla mnie nie rozpadało się. Miejscami nawet były przebłyski słońca co widać na zdjęciach.

Długie wybieganie - Góry SowieDzień wcześniej analizowałem gdzie pobiec. Pomysłów miałem parę ale finalnie zdecydowałem się na trasę XXL 🙂 Z Ludwikowic przez Zdrojowisko, Jugów na Przełęcz Jugowską, a stamtąd powrót do Ludwikowic. Ciężko bo praktycznie do 15-16 km pod górkę. Zbiegi na tym kawałku to jakieś 2,5 km (i to w sumie tylko w jednym miejscu) czyli czysto pod górę 12,5 km!

Długie wybieganie - Góry SowieTym razem trasa przegrała. Wolno bo wolno ale cały czas biegiem.
Jedyne postoje jakie zrobiłem to tylko na czas pstryknięcia fotki.
Nieźle. Do tej pory nie udało mi się jeszcze tego kawałka nigdy przebiec. Dość blisko sukcesu byłem przy początku roku ale wtedy pokonał mnie śnieg.

Długie wybieganie - Góry SowieCo można chcieć więcej 🙂 Zwycięstwo ze swoimi słabościami podbudowuje. Ładne górskie widoki, buty sprawiły się dobrze. Oby więcej takich biegów.

TEST – SmartyFit Hykker (opaska inteligentna)

Logo strony Test Sprzetu

TEST – SmartyFit Hykker (opaska inteligentna)

Pozwolę sobie zaprezentować urządzenie nie do końca zgodne z biegami ale, że „zahacza” o tą tematykę może kogoś zaciekawi.

Ostatnimi czasy tzw. inteligentne opaski pozwalające monitorować naszą aktywność zdobywają coraz większą popularność. Praktycznie każdy producent oferuje coś w tym temacie (i to Ci bardziej znani np. Samsung jak i nieznane, chińskie firmy). Są urządzenia rozbudowane, z kolorowymi wyświetlaczami jak i proste opaski np. tylko z diodami.

Tytułowe urządzenie należy raczej do tej drugiej kategorii (mniej znanych i prostszych). Wykonane jest ono dla sieci sklepów Biedronka i kosztowało 59 zł. Podobno istnieją identyczne pod innymi logami ale ja nie miałem przyjemności ich widzieć.

Opaskę dostajemy w częściowo przeźroczystym plastikowym opakowaniu. Pudełeczko solidne, ładnie (wg mnie) zaprojektowane. W środku oprócz samej opaski mieści się kabel usb do ładowania, instrukcja obsługi po polsku i karta gwarancyjna. Jednym słowem wszystko co potrzeba do używania.

Opaska

Jesli kogoś interesują jednak jeszcze jakieś dodatkowe szczegóły może pooglądać i poczytać o opasce na stronie producenta. Da się z niej pobrać również instrukcję i aplikację:

http://www.hykker.com/produkty/smartfit-opaska-inteligentna/

Urządzenie ma takie parametry (ze strony producenta):

Krokomierz, pomiar przebytego dystansu
 
Licznik spalonych kalorii.
 
Wskaźnik daty i godziny. Możliwość ustawienia przypomnień alarmu
 
Akumulator Li-Ion 55mAh – czas czuwania do 7 dni
 
Wyświetlacz OLED o rozdzielczości 64×32 px
 
Kompatybilność: Android 4.3 lub nowszy
 
Synchronizacja i obsługa za pomocą dedykowanej aplikacji
 
Funkcja wyzwalania kamery smartfona
 
Pasek z wytrzymałego tworzywa dostępny w kilku kolorach : pomarańczowy, zielony, szary, czarny

SmartyFit po wyjęciu z opakowania należy przed pierwszym użyciem naładować. Później by moć cieszyć się w pełni z jego możliwości trzeba zainstalować na telefonie aplikację VeryFit 2.0. Bez aplikacji niestety nie możliwe jest ustawienie daty, godziny ale da się korzystać z opcji krokomierza, kalorii i monitora snu.

Opaska

Urządzenie wykonane jest z przyjemnego w dotyku silikonowo-gumowego tworzywa. Jest parę wersji kolorystycznych. Ja wybrałem tą opisaną – szary, chociaż dla mnie to ona wygląda na bardziej niebieską 🙂

Spasowanie elementów jest ok, chociaż w mojej ma się wrażenie, że silikon wokół ekranu miejscami lekko odstaje. Wyświetlacz (czarne tło i niebieskie cyfry) jest czytelny. Przycisk obsługi menu działa w właściwym oporem. Czuć kliknięcie gdy się go naciska.

Opaska

No to pora poużywać 🙂 Po sparowaniu opaski ze smartfonem, wskazuje ona ładnie czas. Wyczuwa ruch ręki kiedy chcemy sprawdzić godzinę i wtedy włącza się wyświetlacz.

Co do funkcji krokomierza/kalorii. Wrażenie mam mieszane. Ilości nalicza ona z ruchu ręki. Kiedy idziemy/biegniemy jest ok. Testowałem ją kiedyś przy 10 km biegu i wskazała 10000 kroków trochę wcześniej niż dystans wskazał GPS. Zważywszy na długość kroku można przyjąć tą dokładność za wystarczającą. Problem jest jednak kiedy np, siedzimy i pracujemy (np, pisząc na komputerze) czy jedziemy autem. Wstrząsy liczone są jako kroki i nie ruszywszy się ani na metr od biurka możemy zanotować przejście kilku ładnych km 🙂

Kalorie to wiadomo. Program wylicza je na podstawie podanych przez nas parametrów i ilości kroków. Ciężko podważyć czy ilość jest ok czy nie więc nawet nie próbuję.

Monitor snu – jest, ale trzeba go ręcznie włączyć i wyłączyć więc użyteczność średnia.

Obsługa aparatu. Działa, da się robić zdjęcia klikając w opaskę 🙂

W opasce (przez aplikację) można ustalić tzw. dzienne cele. Np. przejście 5000 kroków. Po osiągnięciu ich opaska wibruje i wskazuje flagę sukcesu 🙂 Mała rzecz a cieszy.

VeryFit

Cóż więcej. Nasze rekordy dzienne prześlemy do komórki gdzie można pooglądać statystyki dzienne, miesięczne czy roczne.  Jeśli jednak nie robimy tego codziennie to przepadają. Urządzenie nie zapisuje w pamięci zeszłych dni.

Podsumowując.
SmartyFit jest w sumie adekwatny do swojej ceny. Szału nie ma ale za te pieniądze nie ma co narzekać. Możliwość popatrzenia ile się przeszło i spaliło kalorie motywuje do pracy nad sobą. Nie mając przy sobie zegarka z gps czy komórki z Endomondo możemy jednak określić jaki pokonaliśmy dystans. Ot fajny gadżet przed solidniejszym sprzętem.
Od strony technicznej/wizualnej jest ok. Działa i się nie psuje. Bateria trzyma parę dni (około 3, a jeśli opaski nie nosimy i leży na biurku to i z tydzień potrafi wytrzymać).
Jedyny minus Hykkera jaki zauważyłem to zapięcie. Dość słabe w specyficznych okazjach. W używaniu jest ok (biegałem, nosiłem i nie spadło) ale zakładając/ściągając bluzę czy kurtkę wystarczyło rękawem zahaczyć i opaska mi się odpinała. Oj, trzeba uważać bo łatwo zgubić (opaska lekka to nawet nie poczujemy kiedy spadła).

TRENING (TYDZIEŃ 18/2016)

Trening Biegowy

Po Jelczańskim maratonie zrobiłem sobie praktycznie tydzień wolnego. No ok, były dwa treningi, ale ani czas ani dystans nie porażają. Gorzej jednak, że lenistwo poszło w parze z dobrym odżywianiem (ach ten majowy weekend – grille, słodycze) więc czuję, że będzie co znów zrzucać 🙂

Data: 05/05/2016

Dystans: 5,62 km
Czas: 00:41:45
Średnie tempo: 7:26 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Lekki bieg po lasach i łąkach pod Oleśnicą. Wyszliśmy na niego z Żoną i biegliśmy jej tempem. Ciepły dzień i terenowa nawierzchnia wcale nie pomagały w bieganiu. Ciężko mi się truchtało 🙂

Data: 08/05/2016

Dystans: 5,60 km
Czas: 00:32:44
Średnie tempo: 5:51 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Ten bieg w założeniu miał być jednak dłuższy. Celowałem w około 10 km ale po około 3 km zaczął padać deszcz. Samo w sobie to nie przeszkadzało bo było ciepło jednak pogoda psuła się gwałtownie. Przy 5 km usłyszałem grzmoty więc uznałem, że jednak starczy. Szanse, że mnie trafi może i nieduże ale po co kusić los 🙂
Tak więc po jednym kółku zakończyłem.

15 Maraton Jelcz Laskowice – 01/05/2016

Logo maratonu JL

15 Maraton Jelcz Laskowice – 01/05/2016 (11 Memoriał Barbary Szlachetki)

Idea wystartowania w drugim maratonie, w przeciągu 7 dni, narodziła mi się dość przypadkowo i z perspektywy czasu zbyt rozsądna nie była. Czułem to sam ale motywowałem swoją chęć na dwa sposoby. Pierwszy, bardziej poważny to odbycie długiego biegu w stanie lekkiego zmęczenia (trening przed ultramaratonem), a powód bardziej żartobliwy to chęć wygrania pralki (która byłą jedną z nagród w tym biegu). Dodatkowo bieg wydawał mi się ciekawy z racji tego, że to zawody o dość długiej tradycji, a i w miejscowości bliskiej mi zawodowo.
W każdym razie zapisałem się sporo wcześniej, opłaciłem i plan był dobiec do mety nie (dużo) gorzej niż w Warszawie.

Zwyczajowo już (jak na obecne czasy) większość informacji o biegu zamieszczana była na jego oficjalnej stronie:

http://www.maraton-jelcz-laskowice.pl/

Wydaje mi się, że podano je w sposób dostatecznie jasny, ja bowiem nie miałem problemów by się zapisać, zapłacić czy odnaleźć już na miejscu.
By nie tracić czasu w niedzielę, po odbiór pakietów udałem się z moją małżonką dzień wcześniej – w sobotę. Mieliśmy ze sobą dodatkowo upoważnienia na odbiór pakietów dla kolejnych, dwóch zawodników (taki mały rodzinny najazd na Jelcz – w maratonie biegliśmy ja i Michał, moja żona wraz z kolejnym siostrzeńcem na 10 km. Dodatkowo na 10 km startował również mój wujek wiec było nas jak mrówek :)).
Pakiety wzięliśmy bez problemów, upoważnienia jakoś przesadnie dokładnie kontrolowane nie były.

Cena za start w Jelczu Laskowicach nie była wygórowana. Dość długo startowe kosztowało 40 zł, a pakiet dawano całkiem fajny. Koszulka, ręczniczek, izotonik i baton. Wszystko dobrej jakości  – ja jestem zadowolony.

Po wszystkich tych atrakcjach, pozostało więc oczekiwać na start.

Spory dylemat miałem co do stroju biegowego bo z jednej strony prognozy zapowiadały temperatury do 10 stopni, z drugiej pogoda w sobotę zwiastowała raczej słońce. Po namyśle wybrałem opcję na krótko co okazało się bardzo dobrym wyborem. Było wietrznie ale gorąco. Słońce na asfaltowej trasie grzało solidnie i w innym ubiorze było by po prostu za gorąco.
W maratonie pobiegłem więc w butach i spodenkach tych samych co w Warszawie. Koszulkę wziąłem Kalenji (w klubowych barwach USKS Ludwikowice Kł.) Jedyną niezapowiedzianą zmianą (na ostatni moment) okazały się skarpetki. Moje białe kompresyjne skarpety z Lidla okazały się bowiem … podrzeć. Nie zwróciłem na to uwagi bo ostatnim biegu ale gdy uprane wyjąłem z półki to miały solidne dziury na stopach 🙁 Szkoda, spróbuję je pociąć i zrobić z nich same opaski kompresyjne na  łydkę, a tymczasem założyłem podobne ale czarne (też z Lidla ale z jakiegoś późniejszego wypustu).

Do Jelcza dotarliśmy sporo za szybko (bo prawie godzinę przed biegiem). Spokojnie zaparkowaliśmy przy Ośrodku Sportu i Rekreacji, poczekaliśmy na resztę rodzinki no i udaliśmy się w okolice startu.

Biegacze zbierali się powoli, speaker umilał czas opowieściami by przyszło w końcu robić rozgrzewkę i ustawiać się na linii.

Przed startem w maratonie J-L

Razem odbywał się start biegów na 10 km, półmaratonu i maratonu. Nie pchałem się zbytnio do przodu ale w sumie i tak stanąłem sporo przed balonikami na 04:00.

Chwila oczekiwania i start.

Planu na ten bieg raczej nie miałem. Uznałem, że zastosuję strategię z Orlenu czyli cisnąć a później się zobaczy.
Bliskość zawodników na 10 i 21 km powodowała, że cisnąłem chyba nawet za szybko. Kilometry wchodziły po około 05:20 (do 20 km). Od 20 do około 30 km po około 05:30-06:00. Po 30 km zaczął mi się mega kryzys. Zwolniłem znacząco a od punktu odżywczego na około 33 km zaliczyłem zgon formy. Praktycznie w każdym kilometrze szedłem (czasy 07:00-08:00 min/km). Spowodowało to, że do mety dotarłem w 04:20:21. W klasyfikacji generalnej zająłem 136 miejsce.

Na trasie J-LZawiedziony byłem tym wynikiem ale po analizie uznaję, że wcale nie poszło tak źle. Trasa biegu była bardziej wymagająca. Na każdym z 4 kółek były 2 wiadukty (czyli podbiegi). Dodatkowo biegło się w większości po odkrytym terenie a wiało dość mocno. Zwłaszcza od 3 kółka, gdy na trasie zrobiło się już pusto czuło się stopowanie przez wiatr. Swoje na pewno dołożyła też pogoda – jak pisałem wcześniej grzało słońce.
Jako ciekawostkę powiem, że Michała (sporo lepszy ode mnie) miałem w zasięgu wzroku.  Na nawrocie na tzw. torze prób odległość między nami wynosiła około 1 km. Mówił już po biegu, że napędziłem mu sporego strachu gdy na ostatnim kółku mnie zobaczył 🙂 Niestety jemu udało się wtedy przyśpieszyć a ja zwalniałem. No szkoda, szkoda. On dobiegł w około 4 godziny, mi zabrakło tej pary na ostatnie 5 km 🙂

Finish w maratonie

Po biegu wręczono medale, wodę. Można było zjeść ciastko, banana i udać się na ciepły posiłek do szkolnej stołówki. Dawali makaron z mięsem ale słabo mi wchodził bo na trasie sporo piłem i czułem się pełny.
Skoro już o piciu. Punkty odżywcze na trasie były 4 (jak dobrze liczę) i były na nich woda, izotoniki a z rzeczy jadalnych banany i czekolada. Małym zgrzytem okazał się punkt nr. 4 na którym to w pewnym momencie zabrakło kubków. Szczęśliwie kolejny był za około 2 km i dobiegłem. Później już kubeczki mieli.

Ponieważ do momentu dekoracji i losowań nagród było jeszcze sporo czasu udałem się na miejską pływalnię by w spokoju się odświeżyć i przebrać. Darmowy wstęp był w pakiecie, co było fajnym bonusem. Nie wziąłem niestety kąpielówek więc był tylko prysznic a basenowanie odpuściłem.

Bieg ogólnie można powiedzieć, że udany pod względem sportowym. Żona ma dobiegła w swoim tempie do mety. Piotrek wycisnął około 53 min (trochę mniej). Wujek niecałe 58. Michał zaś swoim niezbyt powalającym wynikiem 🙂 wygrał kategorię wiekową, za co jednak należą mu się brawa 🙂

W losowaniu szczęścia niestety nie miał nikt z naszej grupki pozostało więc zebrać się i jechać do domu.

Podsumowując, imprezę w Jelczu uznaję za udaną. Lokalne biegi wcale nie są gorsze niż duże maratony i warto pobiegać też „u siebie”.

TRENING (TYDZIEŃ 17/2016)

Trening Biegowy

Forma po maratonie nie prezentowała się najgorzej ale skoro planowałem za 7 dni przebiec kolejny to wrzuciłem na luz i odbyte treningi były lekkie.

Data: 27/04/2016

Dystans: 5,50 km
Czas: 00:33:51
Średnie tempo: 6:09 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Pierwsze rozbieganie po maratonie. Spokojne 5 km po mojej stałej trasie. Niby jest ok, nic nie przeszkadza ale nogi  lekko ciężkie.

Data: 29/04/2016

Dystans: 6,28 km
Czas: 00:36:32
Średnie tempo: 5:49 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Ot, znów jedno kółko po  Oleśnicy.  Bez sensacji 🙂

Data: 01/05/2016

Dystans: 42,195 km
Czas: 04:20:21
Średnie tempo: 6:09 min/km

Średnie tętno: –
Maksymalne tętno: –
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Adidas Galactic Elite M

Maraton w Jelczu Laskowicach. Bieg cięższy niż w Warszawie –  pełny opis w osobnym poście.