Latarka czołowa LED LENSER H5 (krótki opis)

Logo strony Test Sprzetu

Latarka czołowa LED LENSER H5 (krótki opis)

Kompletuje powoli wyposażenie do swojego pierwszego ultramaratonu i kiedy dostałem na urodziny tą lampę, nie powiem, że ucieszyłem się 🙂
Po przeczytaniu róznych opinii, sugestii miałem już w głowie mętlik co kupić, a tu problem rozwiązał się samoistnie.

Czołówkę dostajemy w małym pudełeczku w którym oprócz samej lampy dostajemy instrukcję obsługi, ulotkę reklamową i solidny pokrowiec na czołówkę (na pas).

Czolowka Lenser H5

Producent tej lampy pochodzi z Niemiec i nie powiem solidność tu widać. Porównując ją do chińszczyzny jaką miałem w domu widać lepsze spasowanie elementów (zwłaszcza rzuca to się w oczy w gumowym zamknięciu pojemniczka na baterie).

Czolowka Lenser H5

Lampa zbudowana jest z 2 modułów połączonych kabelkiem i elastycznym paskiem na głowę. Część pierwsza to sama czołówka z regulacją kąta pochylenia i szerokości snopa światła. Druga część to pojemniczek na baterie. Ma on jeszcze czerwoną diodę, która pozwala zauważyć nas i od tyłu. Pomysłowe.

Czolowka Lenser H5

Bazując na stronie producenta czołówka ma następujące parametry:

Jasność: 25 lumenów
Zasięg wiązki światła: 70 m
Czas pracy: do 20 godz (na końcu 1 lumen)
Waga: 120 gram
Zasilanie: 3 x bateria AAA
Tryb pracy – ciągły (nie ma tu pulsacji, ściemniania itp).

Nie powiem w teorii nie są to parametry porażające. Sporo lamp (polecanych dla biegaczy), które przeglądałem w necie ma parametry znacznie lepsze. Parametry jednak to nie wszystko (często producenci podają je w różny, naciągany sposób)  więc pozostało sprzęt wypróbować.
Postaram się w najbliższych tygodniach zrobić rzeczywiste porównanie jak świeci ta lampa w odniesieniu do innych jakie mam. Na razie podam odczucia jakie mam po biegu.

Po zainstalowaniu na głowę lampka trzyma się dobrze. W czasie treningu nie zsuwała mi się, paski trzymały.

Regulacja pochylenia to przydatna sprawa. Ja opuszczałem lampę bo w pozycji „prostej” świeciła jak dla mnie za daleko.

Strumień światła jak wspominałem można ustawiać – czy ma być bardziej skupiony czy rozproszony (służy do tego suwak na dole lampy). Podczas biegu nie jest to zbyt wygodne ale się da. Wg mnie lepiej ustawić na początku a później już nie grzebać.
W skrajnych położeniach otrzymujemy wiązkę punktową (świecącą w dal) albo ładny okrąg doświetlający bliższe otoczenie (przy czym okrąg ten ma jaśniejszy obwód, a środek jest lekko ciemniejszy).
Mi przypasowało położenie doświetlania bliskości, ale nie skrajne.

Same odczucia z biegu są ok. Widać po czym biegniemy. Przeszkody są zauważalne, według mnie światła wystarczy.
Nadmienić muszę, że biegłem w szarościach czyli lampa nie mogła pokazać jeszcze całości swoich możliwości :). Dodatkowo była spora wilgoć/lekka mgła co też zmniejsza widoczność.
Sytuacja ta powodowała pewien dyskomfort (niezależny od lampy) bo momentami, we mgle, widać mleczną ścianę a nie szlak. To jednak taki standard i nic się na to nie poradzi.

Werdyktu finalnego na razie nie wydam. Potrzebuję pobiegać z nią jeszcze w całkowitych ciemnościach. Bardzo ciekawy jestem również czy lampy, których producenci deklarują po 100-180 lumenów rzeczywiście generują dużo lepsze światło. No ale taka lampka to już wydatek koło 100-200 zł i raczej się  na niego nie zdecyduję.

Część nawiązań, zdjęć pochodzi ze stron:

https://www.ledlenser.com/uk/headlamps/h5/

Viking Bandana fleece outside 1881 (krótki opis)

Logo strony Test Sprzetu

Viking Bandana fleece outside 1881 (krótki opis)

Pisałem ostatnio dość pozytywnie o bandanach. W czasie jednej z wycieczek do marketu w oko (i rękę) wpadła mi podszyta od środka polarem bandana polskiej firmy Viking. Czegoś takiego jeszcze nie miałem, więc zaciekawiony postanowiłem ją zanabyć 🙂

Założeniem tego zakupu było używanie jej kiedy temperatury spadną na tyle mocno by „standardowa” bandana nie gwarantowała już ochrony szyi przed chłodem.
Prawdziwej zimy się niestety jeszcze nie doczekałem ale i panujące obecnie temperatury (3-10 stopni) pozwalają już w niej pobiegać.

Przechodząc do rzeczy…

Chusta wykonana jest solidnie. Od zewnątrz kolorowy materiał z logiem producenta (kwestia gustu ale mi taki zestaw kolorów się podoba, wpada w oko), w środku szary polar. W części polarowej widać  szwy ale nie powodują one żadnego dyskomfortu przy używaniu.

Chusta wielofunkcyjna Viking

Widoczną od razu różnicą w stosunku do innych jakie mam jest jej długość.  Jest sporo większa.

Po biegach mam takie refleksje:
Bandana poprzez posiadanie w środku polaru nie jest już tak rozciągliwa jak chusty bez niego. U mnie powoduje to, że przechodzi dość ciężko przez głowę. By nie nabawić się klaustrofobii i uczucia braku powietrza 🙂 trzeba się streszczać zakładając ją.
Ogranicza to również pewne możliwości używania chusty (jakie gwarantują bandany). Nie widzę np. bym mógł nosić ją na szyi i głowie jednocześnie.

Spora długość (i grubość) po naciągnięciu na szyję opatula ją szczelnie. Nie ma możliwości by zmarznąć.
Działa to jednak i w dwie strony bo kiedy jest cieplej to będzie nam stanowczo za gorąco. Nie ma możliwości jakiegoś przewiewu, wentylacji.
Mi ciepło pasowało, w domu jednak kiedy chustę sciągałem szyję miałem lekko upoconą. Rodzi to obawy czy finalnie, w niekorzystnych warunkach (długi bieg, spory wiatr) nie będzie nas to wychładzać.

Chusta wielofunkcyjna Viking

Technicznie – ok. Po kilkunastu używaniach nie mam żadnych zastrzeżeń do trwałości chusty. Kolory są ok, nic się nie pruje, pranie jej nie szkodzi.

Ogólnie – powiedziałbym, że to taka ciekawostka. Ma swoje plusy, ma minusy. Czy warto kupić – na naprawdę chłodne dni tak. Teraz spokojnie da się bez niej obyć.

Część zdjęć i nawiązań pochodzi ze strony:

http://viking.pl/pl/p/bandana-viking-fleece-outside-1881

TRENING (TYDZIEŃ 51)

Trening Biegowy

Zdrowie powoli powraca więc i biegi są. Dalej nie tyle co bym chciał ale na podtrzymanie formy (w stopniu minimalnym) powinno wystarczyć.

W zakończonym tygodniu udało mi się odbyć 3 treningi.

Data: 15/12/2015
Dystans: 7,88 km
Czas: 00:50:58
Średnie tempo: 6:28 min/km

Średnie tętno: 147
Maksymalne tętno: 160
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Trochę późno wyszedłem na ten trening i niestety nie dało się pobiec dłużej. No, dokładniej to się dało, ale wrócił bym do domu o niezbyt fajnej godzinie – Żona zbyt zadowolona by nie była 🙂

Data: 19/12/2015
Dystans: 13,08 km
Czas: 01:27:01
Średnie tempo: 6:39 min/km

Średnie tętno: 155
Maksymalne tętno: 180
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (2015)

Sobotni trening i udany i nie udany. Chciałem oblecieć długi, górski dystans ale coś słabo to rozplanowałem.  Wyszedłem z domu stanowczo w złym czasie. Około 15:00, szybko się jednak ściemniło co spowodowało zmianę zaplanowanej trasy. Miałem niby czołówkę jednak samotne latanie po lasach, dziurach to średni pomysł i wolałem trzymać się asfaltów. Co najgorsze wcześniejszy obiad „jeździł” mi mocno po żołądku. Na tyle mocno, że odwiedziłem krzaczki 🙂 a to zmniejszyło moje chęci na kolejne kilometry.

Finalnie pokonałem około 13 km. Sam bieg do czasu problemów żołądkowych szedł mi dobrze – lekko i bez większego zmęczenia. Czołówka spisywała się znośnie (prezent na mikołaja), opiszę ją w kolejnych artykułach. Sporadyczne bieganie dało znać jednak po powrocie do domu, ależ byłem wypompowany 🙂

Data: 20/12/2015
Dystans: 15,16 km
Czas: 02:06:09
Średnie tempo: 8:19 min/km

Średnie tętno: 129
Maksymalne tętno: 142
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (2015)

Bieg z Żoną. Wymyśliłem nam solidną trasę i ruszyliśmy. Idzie jej coraz lepiej. Podchodzi wprawdzie jeszcze pod górki ale kondycja powoli pnie się w górę. Dzielnie obleciała 15 km.
Pewnie jakby chciała to by biegała lepiej niż ja bo i młodsza i leciutka wagowo 🙂
Ja z tego treningu jestem również zadowolony bo spory dystans pokonany. Dodatkowo mimo, że to bieg dzień po dniu nawet specjalnie sił mi nie brakowało.

Koniec roku coraz bliżej pora więc wracać do założonego planu treningów. Zdrowotnie czuję się już prawie ok, w bieżącym 52 tygodniu spróbuję więc zrobić 4 treningi. Zobaczymy jak to wyjdzie.

 

TRENING (TYDZIEŃ 50)

Trening Biegowy

Złej passy ciąg dalszy. Kaszel i słabsze samopoczucie utrzymywało się dalej więc i biegi ciągle czekały na swoją kolej. Dopiero pod koniec tygodnia zdecydowałem się na 2 delikatne treningi. Udało mi się pokonać następujący dystans:

Data: 12/12/2015
Dystans: 13,03 km
Czas: 01:26:17
Średnie tempo: 6:37 min/km

Średnie tętno: 155
Maksymalne tętno: 177
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (2015)

Tempo bardzo spokojne ale trasa wymagająca. Kilka podbiegów dało w kość.

Data: 13/12/2015
Dystans: 11,51 km
Czas: 01:30:23
Średnie tempo: 7:51 min/km

Średnie tętno: 136
Maksymalne tętno: 210 (raczej przekłamanie pulsometru w czasie kaszlu)
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (2015)

Jak to ostatnio bywa,  w niedzielę udałem się z żoną na około 10 km rundkę.  Strasznie narzekała pod koniec, że już nie ma siły ale nogami przebierała. Szacun 🙂
Sam bieg w jej tempie, spokojny i lekki. Jak dla mnie nawet trochę za spokojny bo wiał mocny wiatr i momentami było mi zimno. Chyba trzeba będzie wyszukać jakieś cieplejsze ciuszki. W górach jednak czuć zimę 🙂

TEST – Spodnie termoaktywne do biegania Shamp (Aldi)

Logo strony Test SprzetuTEST – Spodnie termoaktywne do biegania Shamp (Aldi)

Test trochę po czasie, bo opisywane spodnie już z Aldi w sumie wyszły 🙂 ale jeśli na nie jeszcze traficie warto się zainteresować.
Ja swoje kupiłem praktycznie ostatnie na sklepie, w obniżonej już cenie.

Shamp spodnie termoaktywne

Spodnie (właściwie legginsy) otrzymujemy zapakowane w tekturkę, w standardowym woreczku (jak inne produkty Shamp).
Po wyjęciu prezentują się całkiem solidnie. W pasie szeroka guma + ściąganie sznurkiem, na dole nogawek zamki błyskawiczne ułatwiające zakładanie.
Na siedzeniu zapinana na zamek kieszonka, z boku nogawek odblaskowe elementy dekoracyjne.
Ot solidny standard jak na dzisiejsze czasy.

Zaskoczeniem dla mnie był za to materiał z jakiego są zrobione. Ciężko to opisać ale spodnie zbudowane są z „paneli” zszywanych w całość. Wydają się jednolite (czarne :)) ale inny materiał jest np. na udach a inny na łydkach. Ten z ud jest bardziej szeleszczący, chyba troszkę grubszy. Pierwsze skojarzenie jakie przyszło mi do głowy to tkanina z jakiej zrobione są soft shelle.
Całość w dotyku przyjemna, widać, że grubsza niż spodenki letnie.

Producent na metkach podaje, że spodnie wykonano z poliestru i elastanu, przy czym użyto tak nowoczesne materiały jak cool max, lycra, active silver.

Legginsy wziąłem w rozmiarze L (takie tylko zresztą były) ale trafiłem idealnie. W pasie mają nawet lekki luz, nogawki też z 1-2 cm mogły by być krótsze (mam 183 cm wzrostu i około 98-100 w pasie).
Założone – są wygodne. Nigdzie nie cisną, nie przeszkadzają w ruchu.

Pozytywne odczucia z ich noszenia miałem również podczas biegu. Nie zsuwały mi się, trzymały tam gdzie powinny 🙂
Przy temperaturach około 5 stopni i sporym wietrze komfort termiczny był bardzo dobry. Było mi ciepło,  nie czułem wiatru.

Jedyny minus jaki zauważyłem już w domu, to fakt, że w okolicy kolan (czyli ogólnie w panelu udowym) od środka miałem lekko upocone nogi. Dla mnie soft shellowe ubrania raczej zawsze są za grube (ciepłe) i tu to właśnie wyszło.
Czy to duża wada? Ciężko mi to jeszcze stwierdzić. W czasie około 10 km biegu nie przeszkadzało, ale ciekawy jestem jak wyglądałoby to gdyby po biegu pozostał jeszcze na dworze przez dłuższy czas.  Czy nie wyziębił bym się, a może po prostu wilgoć szybko by odparowała. Postaram się jeszcze temu przyjrzeć w kolejnych biegach.

Werdykt początkowy jest na plus. Spodnie niedrogie, solidnie wykonane a przede wszystkim bardzo wygodne. Dla mnie na zimowe treningi jak znalazł.

TRENING (TYDZIEŃ 49)

Trening Biegowy

Wielkie plany mają to do siebie, że problemy z ich realizacją bolą bardziej niż niepowodzenia w sprawach małej wagi.

Od grudnia miałem już ostro nabijać kilometry a tu jak na złość się pochorowałem. Kaszelek z okolic oskrzeli skutecznie zniechęca do biegania, co zaowocowało tylko 2 treningami w 49 tygodniu.
Co gorsza wcale szybko nie przechodzi i widoki na tydzień 50 też są marne.

No ale tytułem kronikarskim wybiegało się:

Data: 03/12/2015
Dystans: 5,51 km
Czas: 00:36:12
Średnie tempo: 6:34 min/km

Średnie tętno: 139
Maksymalne tętno: 148
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Nike LunarSwift +4

Żeby się całkiem nie rozłożyć zrobiłem tylko 5 km kółko po Oleśnicy. Pobiegłem przy tym bardzo wolno, gdyż bałem się,  że chłodne powietrze wciągane bezpośrednio do płuc ustami wcale mi nie pomoże (przy tym tempie zaś kontrolowałem oddychanie – wdech nosem, wydech ustami).

Data: 06/12/2015
Dystans: 10,05 km
Czas: 01:24:43
Średnie tempo: 8:26 min/km

Średnie tętno: 125
Maksymalne tętno: 143
Sprzęt: SpoQ SQ100. Buty – Crivit (2015)

Kolejny spokojny bieg. Wybrałem się na niego z Żoną i biegliśmy jej tempem.  Dobrze nam poszło tym bardziej, że miała ona sporą przerwę w bieganiu.

Zegarki z GPS – A-Rival SpoQ SQ100 (krótki opis)

Logo strony Test Sprzetu

Zegarki z GPS – A-Rival SpoQ SQ100

Zaczynając na przełomie 2014/2015 r przygotowania do Biegu Rzeźnika uznałem, że dobrze było by udokumentować ten wielki wyczyn w internecie 🙂 Garmin FR10, który używałem mimo, że spełniał wszystkie moje wymagania co do codziennych treningów, tu niestety pomóc nie mógł. Jego bateria ma po prostu zbyt małą pojemność by wystarczył na tak długi bieg.
Pomysł by ładować go powerbankiem w czasie biegu niestety upadł. Tak się nie da bo FR10 po podłączeniu ładowarki wychodzi z trybu treningu.

Cóź, chce się mieć zapis GPX to pozostało wyszukać urządzenie, które potrafi wytrzymać odpowiednio dłużej.

Urządzenia takie a i owszem są. Ich wybór limitowała mi jednak jeszcze jedna rzecz – pieniądze. Nie chcąc wydawać za dużo, krąg zegarków dostępnych znacznie się zawęził.
Szukałem, przeglądałem i w sumie prawie już zdecydowałem się na Garmina FR 310XT, kiedy to wyszukałem info o mało znanym u nas „czasomierzu” – SpoQ SQ100.

http://www.a-rival.de/pl/outdoor/gps-uhren/spoq#technische-daten

Większość jego opisów była zdecydowanie pozytywna, chęć spróbowania czegoś nowego i bodziec w postaci ceny o połowę mniejszej od Garmina zachęcił mnie finalnie do zakupu 🙂

Ciekawą sytuacją (o której warto wiedzieć) jest fakt, że A-rival SpoQ SQ100 jest bliżniaczym modelem zegarka GlobalSat GH-625XT. Oba nie różnią się praktycznie niczym (poza napisem na szybce). A-rival to po prostu model na rynek niemiecki, podczas gdy reszta świata ma Globalsat-a.

http://www.globalsat.com.tw/products-page.php?menu=2&gs_en_product_id=5&gs_en_product_cnt_id=32

Jeśli ktoś ma możliwość sciągnąć sobie SQ100 z Niemiec i nie zaleźy mu na polskiej gwarancji to warto.
Globalsat oferowany jest obecnie (koniec 2015) na rynku polskim za około 550zł podczas gdy SpoQ w Niemczech kosztuje około 70-80 Euro (wystarczy dobrze poszukać w necie). Czyli za ~320 zł otrzymujemy zegarek o największych chyba możliwościach (w tej cenie).

Zakup się dokonał, rodzina będąca w Niemczech zegarek mi przywiozła i można było już się nim bawić.

A-Rival SpoQ SQ100

SQ100 otrzymujemy w sporym czerwonym pudełeczku, w którym oprócz zegarka można znaleźć: pasek pulsometru, uchwyt rowerowy, dodatkowy pasek na rękę z urządzeniem do jego zmienienia i dokumentację (instrukcje obsługi, płyta CD z programem). Sporo tego i fajnie, że producent na kliencie nie oszczędzał.

A-Rival SpoQ SQ100

Sam zegarek po wyjęciu z pudełka prezentuje się solidnie. Jest spory, masywny i co ciekawe o dość nietypowym kształcie.  Widać, że to urządzenie treningowe. Ja tam na ulicy bym w nim nie chodził ale dla mnie to nie problem. Ważne, że wszystko w nim spasowane jest ok, nie ma się wrażenia taniej chińszczyzny.
Trochę obawiałem się jak na moich chudym nadgarstku będzie się trzymać taka „busola” ale i to poszło dobrze. Wygięty kształt ładnie stabilizuje go na ręce i zegarek nie lata, nie przekręca się.

A-Rival SpoQ SQ100

Zaczynamy więc 🙂 Pierwsze ładowanie jak pamiętam trwa jakieś 2-3 godziny. SpoQ ładuje się po podłączeniu kabla USB do komputera  (nie ma sieciowej ładowarki). Sam kabel ma nietypową wtyczką od strony zegarka więc warto o niego dbać i nie zgubić. Jak kojarzę nowy jest dość drogi jak na cenę samego urządzenia.
Gniazdo ładowania w zegarku jest zabezpieczone gumową zaślepką więc nie trzeba martwić się, że od potu coś nam zaśniedzieje i będzie brak kontaktu. Dodatkowo jest bolec stabilizujący wtyczkę czyli odpada strach przed złym podłączeniem przewodu.

W międzyczasie ładowania zainstalowałem na PC program. Działa on stabilnie na wszystkich systemach (uruchamiałem na Win XP, 7, 8, 10).
Polecam tutaj mimo posiadania programu w zestawie ściągnąć sobie wersję ze strony Globalsatu. Jest nowsza i można w niej eksportować pliki GPX wraz ze wszystkimi danymi (tętno) by wrzucać je np, do Endomondo. Starsze oprogramowanie SpoQ eksportowało tylko sam ślad bez tętna.
Resztę fixów, updatów itp można bez obaw ściągać ze strony SpoQ o ile odkryjecie, że są nowsze niż w Waszej wersji zegarka.

Pierwsze uruchomienie SQ100 następuje sprawnie. Warto od razu przełączyć język zegarka z niemieckiego na angielski (no chyba, że ktoś zna i lubi). Polskiego niestety nie ma uprzedzając ewentualne pytania. W mojej ocenie menu jest dość intuicyjne i nawet po angielsku da się ustawić najważniejsze parametry. Język warto oczywiście znać by w pełni okiełznać GPS.

Z najistotniejszych rzeczy wartych do ustawienia przed biegiem trzeba zwrócić uwagę na dane osobiste, częstotliwość próbkowania sygnału GPS (co 1 sek, co 2 itp), autolapy, podświetlanie i spersonalizowanie ekranów. W zegarku można bowiem ustawić 4 ekrany ze swoimi danymi. Danych może być na ekranie po 4 pola czyli 16 różnych pół do wykorzystania.

Skoro mamy ustawione to co chcemy pora pobiegać. Łapanie fixa GPS w zależności od warunków trwa od paru sekund do minuty. Akceptowalny czas. Sporadycznie w bardzo złych warunkach (gęste drzewa, domy itp) zdarzyła mi się sytuacja, że nie mógł złapać sygnału i parę minut. Niemniej to nic strasznego Garmin też tak czasem robił.
SpoQ gdy ma już nasza pozycję to po ponownym uruchomieniu znajduje satelity błyskawicznie. Czyli przed ważnymi zawodami warto odpalić urządzenie odpowiednio wcześniej by się odnalazło, można zgasić i później przed startem ponownie włączyć bez stresu.
Jest robię tak zawsze bo zauważyłem pewnien minus. Gdy mój zegarek jest włączony i nie używany po dłuższym czasie nie reaguje na przyciski. Nie pamiętam czy to rodzaj wygaszacza czy jakiś błąd. W każdym razie nieźle mnie raz zestresował przed zawodami tą zawiechą, więc teraz wolę go spokojnie włączyć niż w panice naciskać przyciski by go ożywić 🙂

Zegarek w używaniu spisuje się bezproblemowo. Złapanego sygnału nigdy mi nie zgubił, nie przekłamuje trasy. Z perspektywy roku używania wydaje mi się, że ma niewielką tendencją do zwiększania dystansu. Garmin FR10, który cechuje się bardzo dobrym modułem GPS na tej samej drodze pokazuje trochę mniej kilometrów. Różnica nie jest jakaś porażająca więc tu nie widzę tragedii.

Napomnę tu jeszcze o pasku pulsu. Wprawdzie sygnał wysyłany z niego nie jest kodowany ale u mnie działa dobrze. Nie ma żadnych dziwnych odczytów. Sparowanie z tym elementem jest szybkie. Zanim złapie fix GPS tętno już pokazuje ok.
Sam pasek poprawny. Trzyma się na klatce piersiowej, nie obciera.

Po treningu dobrze wiedzieć jak zapisać swoje dokonania. Początkowo miałem z tym problem i nawet czytanie instrukcji jakoś mi nie pomogło. Pomogli dobrzy ludzie na forum o bieganiu i teraz już jest ok. Dla ciekawych jak.. Należy nacisnąć przycisk OK, który właczy Pauze. Czekamy aż napis PAUSE na ekranie zniknie i dopiero wtedy naciskamy ESC/LAP. Pojawi się komunikat czy chcemy zapisać i jest już wszystko ok.

Dane z zegarka wrzuca się do PC w program Training Gym Pro (niestety też nie po polsku). Można w nim przejrzeć szereg informacji o treningach. Eksportować je do plików GPX. Z poziomu programu zarządzamy również zegarkiem (można kasować dane, wczytywać do zegarka trasy po których chcemy biec, aktualizować swoje dane osobiste, wczytywać aktualizacje). Możliwości jest sporo, bez programu nie da się skorzystać z pełni możliwości SpoQ.

A-Rival SpoQ SQ100

Cóź, pora na podsumowanie. Zegarek mam już prawie rok czasu. Działa mi przez ten czas stabilnie. Nigdy nie musiałem go resetować. Nie miałem problemu z zapisem biegów. Bateria zgodnie z danymi trzyma długo (mi do tej pory nigdy nie udało się go rozładować więcej niż do 60% :). Jestem bardzo zadowolony i polecam wszystkim.

UWAGA
Zegarek ma naprawdę dużo zaawansowanych opcji, które przydadzą się nawet wymagającym użytkownikom. Można wgrać do niego ślad GPX i nawigować po nim, jest opcja powrotu do domu (do tyłu po przebiegnietej trasie), wirtualny trener. Ja osobiście jeszcze z nich nie korzystałem więc nie będę wymyślał jak działaja ale dobrze wiedzieć, że wraz ze wzrostem wymagań ma się pewne rezerwy opcji 🙂