Archiwa tagu: Jelcz Laskowice

XIX Toyota Maraton Jelcz-Laskowice 2023

Jestem trochę w kropce. Z jednej strony wypadałoby dokładnie opisać maratońskie wydarzenie, a może kogoś zainspiruje to do zmierzenia się z królewskim dystansem, zachęci może do tego, konkretnego biegu w Jelczu? Z drugiej po przebiegnięciu kilkudziesięciu różnych zawodów bardzo ciężko wykrzesać z siebie coś odkrywczego. Wstało się wcześnie, zabrało co trzeba no i pobiegło 🙂 Nudne to trochę…

No ale ok, spróbuję 🙂 bo nie wypada po tak długich przygotowaniach spłycić wszystkiego do wyniku. Organizatorom należy się też dobre słowo – przygotowania i bieg mi się podobały.

Historia, teraźniejszość
Maraton w Jelczu to bieg organizowany już po raz 19. Przez pandemię były niestety 2 lata przerwy (jak dobrze liczę), ale zapał w organizatorach nie zgasł i jak tylko się dało to wydarzenie potwierdzili. Cieszy mnie to. Nie jest to reguła w dzisiejszych czasach, kiedy to pod pretekstem kosztów, problemów kilka większych imprez całkiem znikło.
Nie ma co ukrywać Jelcz to wydarzenie bardziej lokalne. Biegaczy startuje sporo (bo i połówka jest, 10 km jak i nordic walking czy imprezy dla dzieci) ale sznyt jest „małomiasteczkowy”. Czy to źle? Dla mnie nie. Pasja, zaangażowanie organizatorów, wolontariuszy cenniejsze jest niż wypasione pakiety, peacemakerzy, bieg przez centrum metropolii i inne w sumie zbędne ekstrasy.
Jak myślę po latach startów, lubię zresztą takie biegi. Nie ciągnie mnie np. by pojechać gdzieś i biec turystycznie. Turystycznie to bym wolał sobie pochodzić, porobić zdjęcia itp.
Pochwalę już tu na początku, że bieg zrobiony był dobrze. Trasa wyznaczona bezpiecznie. W porównaniu do 2016r (bo wtedy tu biegłem) wprowadzono lekką modyfikację, która w sumie najbardziej satysfakcjonowała kierowców, zmniejszając korki. O nawadnianie na maratonie dbały 3 punkty oddalone o około 3 km od siebie. Nic na nich nie zabrakło – do końca była woda, izotonik, cola, kubeczki. No i oczywiście jedzenie (banany, czekolada). Wolontariusze radzili sobie całkiem dobrze. Za to wszystko duży plus.

Przezorność podpowiedziała mi, że nie warto będzie jechać po pakiet w dniu zawodów. Lepiej na spokojnie przygotować się w domu i nie stresować odbiorem, kolejkami, korkami itp.
Była taka możliwość, biuro zawodów pracowało dzień wcześniej od 18:00 do 20:00. Kolejek nie było, szybciutko załatwiłem co trzeba no i pozostało już stresować się tylko biegiem 🙂
Gdyby kogoś interesowało to w pakiecie była koszulka i baton energetyczny.

Dyspozycja dalsza i bliższa
Im bliżej do biegu tym bardziej martwiłem się czy doczekam go w dobrym zdrowiu. Jakoś koło poniedziałku 24/04 wymarzłem w robocie, swoje dołożyło chyba pylenie się jakiegoś zielska i późniejsze dni miałem stres czy mnie coś nie rozłoży (a jakiś taki siąpiący nos był, lekko zaswędziało przy oczach). Szczęśliwie do wydarzenia udało się dotrwać bez negatywnych sensacji.
Strategię maratońską obrałem jakoś w ostatnim tygodniu przygotowań, o czym zresztą pisałem. Pogoda, niestety z zaskakującą precyzją, zdążała do przewidywanego słońca i 19 stopni, więc finalnie uznałem, że pobiegnę bliżej 5:40-6:00. Nie da to szans na złamanie 4 ale o ile nic złego się nie wydarzy to może zakręcę się koło swojego rekordu (4:09).

Przed, w trakcie, po
Pobudka o 06:00, na śniadanie zwyczajowa bułka z serem. Czasu było sporo, to spokojnie zebrałem ekwipunek, napełniłem soft flaski. Dzięki dobroci mojej Żony 🙂 ustaliliśmy, że po 2 kółkach poda mi 2 żele i nowy bidon tak bym nie musiał dźwigać wszystkiego od początku.
Do Jelcza zajechaliśmy trochę za wcześnie bo o 08:00. Żeby nie stać jak kołek pod startem posiedzieliśmy w aucie do 08:20 i dopiero wtedy udaliśmy się na miejsce.

Ludzi już trochę się kręciło. Zrobiłem rozgrzewkę i udałem się w okolice bramy startowej. Wychwycili mnie tu filmowcy i miałem swoje 5 min sławy (wywiad). Z tą sławą to mnie trochę poniosło. Nagadałem się a i tak wycięli większość 🙂 No ale jak ktoś ciekawy to może posłuchać co mówiłem o maratonie (pod koniec filmiku) 😉

Maraton w Jelczu-Laskowicach

No to lecimy. Ruszyłem z dalszych szeregów by się nie podpalić tłumowi.

Szlo to w sumie całkiem dobrze. Międzyczasy z pierwszych 3 kółek wyglądały tak:
1 okrążenie – 01:00:57 (miejsce 85)
2 okrążenie – 02:02:15 (miejsce 83)
3 okrążenie – 03:06:05 (miejsce 78)

Biegło mi się całkiem dobrze. Robiło się wprawdzie coraz cieplej, czuć to już było przy trzecim okrążeniu. W czwartym było już niestety upalnie 🙁 Na trasie wiał też spory wiatr ale … Tak naprawdę ciężko mi w sumie powiedzieć co zawiodło. Powiedziałbym, że bardziej głowa niż mięśnie, pogoda.
Maraton dla mnie zaczął i skończył się jakoś koło 33 km. Tętno rosło mi pod ~170, mózg zaczął podpowiadać by kawałek podejść. No i niestety posłuchałem przy punkcie odżywczym. Jak ruszałem do biegu to dawałem radę biec kawałek po ~6:00-06:10 i znów spacer. Niestety, za dużo szedłem, grzebiąc ostatecznie szanse na dobry wynik.

Na mecie pojawiłem się po 04:22:07, zajmując miejsce 83/123.

Cóż. Szkoda trochę, wyszło podobnie jak kilka ostatnich maratonów. Gorzej, że wykonałem tym razem kawał roboty treningowej. Po biegu w miarę łaziłem, nie miałem skurczy ani żadnych dolegliwości. Dzień później wybrałem się nawet na króciutki rower a dawnymi czasy potrafiłem ledwie człapać kilka kolejnych dni.

Zastanawiałem się czego zabrakło tym razem. W 100% nie wiem ale wyszło mi co mogłem zrobić lepiej:
– zabrakło jeszcze z 2-3 miesięcy bym przyzwyczaił się do długich dystansów, robił je lżej niż teraz (większość treningów wymęczone było za mocno),
– za dużo ważyłem. 90 kg nigdy wcześniej nie miałem przy maratonach,
– starszy też już jestem niż te 6-7 lat temu gdy biegałem ostatni raz 42 km.

Po przemyśleniu sprawy wydaje mi się jednak, że nie powinienem oceniać się zbyt surowo. Metę osiągnąłem, zmobilizowałem się do treningów, biegania na czym najbardziej mi zależało. Cele zostały więc spełnione.
Uważam, iż jestem teraz w dobrym punkcie startowym by móc przekuć te przygotowania na owocne rezultaty w kolejnych zawodach 2023-2024.

II Bieg Sylwestrowy (Jelcz Laskowice, 31-12-2016)

II Bieg Sylwestrowy

II Bieg Sylwestrowy (Jelcz Laskowice, 31-12-2016)

Zawody, to zawody 🙂 Niby pobiegać można i na treningach ale chęć sprawdzenia się ciągle kusi. Mimo, że nie planowałem biegać żadnych zawodów (poza City Trail-em) to jednak złamałem się i zapisałem na 2 Sylwestrowy Bieg w Jelczu Laskowicach.
Poza walorami sportowymi, Jelcz skusił mnie również lokalizacją  (bo blisko) i ceną (bo taniej niż w Trzebnicy). Podobnie uznało chyba wielu biegaczy, bo w Jelczu finalnie wystartowało około 650 zawodników. Część na 10 km, część na 5 km, byli też zawodnicy nordic-walking (5 km).
W szczegółach tak korzystny bieg wyglądał zaś tak 🙂

Zapisałem na tą 10-kę się w okolicy świat korzystając z formularzy podanych na stronie organizatora (dokładniej to na stronie firmy mierzącej czas w tym biegu).  Wielkiej trudności tu nie było, chociaż przyzwyczajenie do Data Sportu swoje robi i wszystko co inne budzi pewne obawy. Poszło jednak sprawnie, opłaciłem wpisowe no i można było szykować formę.

Na same zawody przyjechałem z rodzinką około 1,10 godziny przed startem. Był to w sumie dobry czas. Spokojnie zaparkowaliśmy w miarę blisko od ośrodka sportu (gdzie było biuro zawodów). Chwilę później aut było już sporo i byłoby więcej kłopotu.
Pakiety wydawano sprawnie. Organizatorzy posegregowali zawodników alfabetycznie i nawet to poszło. Mimo dużej liczy biegaczy wielkiego tłoku nie było.

Sam pakiet szału nie robi. Numer, izotonik, jakiś energy boost (do rozpuszczania w wodzie) i kalendarz na 2017 r. Niby nie mało ale jakoś mnie to nie porwało 🙂

Jako, że wszystko poszło sprawnie to zostało nam sporo czasu do startu. Ponieważ w sylwestra był spory mrozik, to pokręciliśmy się z Żoną po sklepach. Raczej by się zagrzać niż coś kupić 🙂 Ludzi zresztą wszędzie tłum jak przy końcu świata.

2 Bieg Sylwestrowy
Prezentacja dla fotoreporterów 🙂

Kiedy zrobiło się około 10:40 zacząłem rozgrzewkę. Trochę stacjonarnych rozciągnięć, trochę biegu i pozostało czekać na start. Jeśli ktoś chciał to DJ + organizatorzy zachęcali do wspólnego rozgrzewania się.  Ja takie atrakcje jednak omijam by nic sobie nie nadwyrężyć wymyślnymi wygibasami 🙂

Co do założeń taktycznych na sam bieg to nie oczekiwałem po nim zbyt wiele. Że nie wykręcę życiówki to byłem pewny. Bardziej bałem się by nie wypaść jakoś tragicznie. Z tego powodu uznałem za satysfakcjonujący czas około 50 min. Jak to u mnie bywa plany skorygowały się same na trasie (niewiele bo niewiele ale jednak).

Po starcie wyszło, że pierwszy kilometr wpadł w około 04:42. Kolejne robiłem również poniżej 05:00 (jakoś po 04:53). Dopiero od 7 kilometra zacząłem odczuwać słabszą formę i zwolniłem do 05:00-05:05.

2 Bieg Sylwestrowy
Na trasie. To białe to nie pielucha 🙂 a numer startowy

Trasa biegu nie była specjalnie wymagająca. W większości po płaskim, lekkie sfałdowania terenu nie wpływały na tempo.  Trochę mogła przeszkadzać nawierzchnia. Biegło się bowiem po kostce chodnikowej, asfalcie i ziemi. Ziemia miejscami była zmarznięta i nierówna, ale i miejscami było błoto (tam gdzie lepiej świeciło słońce). Zwalniało się trochę na gruncie, asfalty lepiej wchodziły 🙂
Całość dystansu poprowadzono bokami (chodniki, pola) i nie przeszkadzało to kierowcą czy mieszkańcom.
Ogólnie to atmosfera była dobra. Kibice kibicowali, jeżdżące auta trąbiły zagrzewając do walki. Fajnie.
Po pierwszym okrążeniu (bo biegło się 2) był punkt nawadniający. Niezbyt wielki, nie wszystkim udało się skorzystać ale ja miałem szczęście i trochę wody złapałem.

Zawody miały myślę tylko 1 minus. Organizatorzy słabo troszkę wymierzyli trasę, bo pełnych 10 km to ona nie miała. Wg mojego GPS (i patrząc na głosy innych) brakowało jakichś 400 m. Z tego powodu na mecie zanotowałem czas 46:55 i zająłem 175 miejsce (z 416 sklasyfikowanych). 48 w M40.
Wygląda fajnie. Gdy jednak przyjrzeć się międzyczasom  to realnie na pełne 10 było by te 49 min co już tak fajne nie jest.
No cóż. Do nikogo pretensji mieć nie można, sam się zapuściłem.

Na mecie wręczono ładny medal, można było się napić ciepłej herbaty i zjeść kukurydziane chrupki + fasolkę po bretońsku. Ja lubię to wciągnąłem 🙂

Cóż. Dla mnie był to koniec biegu. Część osób biorących udział w licytacjach na pewno została, my pozbieraliśmy się do domu.

Organizacyjnie bieg udany. Przyjemnie było poruszać się na koniec roku i pozostaje mieć nadzieję, że jeszcze kiedyś uda się powalczyć o lepsza lokatę.

15 Maraton Jelcz Laskowice – 01/05/2016

Logo maratonu JL

15 Maraton Jelcz Laskowice – 01/05/2016 (11 Memoriał Barbary Szlachetki)

Idea wystartowania w drugim maratonie, w przeciągu 7 dni, narodziła mi się dość przypadkowo i z perspektywy czasu zbyt rozsądna nie była. Czułem to sam ale motywowałem swoją chęć na dwa sposoby. Pierwszy, bardziej poważny to odbycie długiego biegu w stanie lekkiego zmęczenia (trening przed ultramaratonem), a powód bardziej żartobliwy to chęć wygrania pralki (która byłą jedną z nagród w tym biegu). Dodatkowo bieg wydawał mi się ciekawy z racji tego, że to zawody o dość długiej tradycji, a i w miejscowości bliskiej mi zawodowo.
W każdym razie zapisałem się sporo wcześniej, opłaciłem i plan był dobiec do mety nie (dużo) gorzej niż w Warszawie.

Zwyczajowo już (jak na obecne czasy) większość informacji o biegu zamieszczana była na jego oficjalnej stronie:

http://www.maraton-jelcz-laskowice.pl/

Wydaje mi się, że podano je w sposób dostatecznie jasny, ja bowiem nie miałem problemów by się zapisać, zapłacić czy odnaleźć już na miejscu.
By nie tracić czasu w niedzielę, po odbiór pakietów udałem się z moją małżonką dzień wcześniej – w sobotę. Mieliśmy ze sobą dodatkowo upoważnienia na odbiór pakietów dla kolejnych, dwóch zawodników (taki mały rodzinny najazd na Jelcz – w maratonie biegliśmy ja i Michał, moja żona wraz z kolejnym siostrzeńcem na 10 km. Dodatkowo na 10 km startował również mój wujek wiec było nas jak mrówek :)).
Pakiety wzięliśmy bez problemów, upoważnienia jakoś przesadnie dokładnie kontrolowane nie były.

Cena za start w Jelczu Laskowicach nie była wygórowana. Dość długo startowe kosztowało 40 zł, a pakiet dawano całkiem fajny. Koszulka, ręczniczek, izotonik i baton. Wszystko dobrej jakości  – ja jestem zadowolony.

Po wszystkich tych atrakcjach, pozostało więc oczekiwać na start.

Spory dylemat miałem co do stroju biegowego bo z jednej strony prognozy zapowiadały temperatury do 10 stopni, z drugiej pogoda w sobotę zwiastowała raczej słońce. Po namyśle wybrałem opcję na krótko co okazało się bardzo dobrym wyborem. Było wietrznie ale gorąco. Słońce na asfaltowej trasie grzało solidnie i w innym ubiorze było by po prostu za gorąco.
W maratonie pobiegłem więc w butach i spodenkach tych samych co w Warszawie. Koszulkę wziąłem Kalenji (w klubowych barwach USKS Ludwikowice Kł.) Jedyną niezapowiedzianą zmianą (na ostatni moment) okazały się skarpetki. Moje białe kompresyjne skarpety z Lidla okazały się bowiem … podrzeć. Nie zwróciłem na to uwagi bo ostatnim biegu ale gdy uprane wyjąłem z półki to miały solidne dziury na stopach 🙁 Szkoda, spróbuję je pociąć i zrobić z nich same opaski kompresyjne na  łydkę, a tymczasem założyłem podobne ale czarne (też z Lidla ale z jakiegoś późniejszego wypustu).

Do Jelcza dotarliśmy sporo za szybko (bo prawie godzinę przed biegiem). Spokojnie zaparkowaliśmy przy Ośrodku Sportu i Rekreacji, poczekaliśmy na resztę rodzinki no i udaliśmy się w okolice startu.

Biegacze zbierali się powoli, speaker umilał czas opowieściami by przyszło w końcu robić rozgrzewkę i ustawiać się na linii.

Przed startem w maratonie J-L

Razem odbywał się start biegów na 10 km, półmaratonu i maratonu. Nie pchałem się zbytnio do przodu ale w sumie i tak stanąłem sporo przed balonikami na 04:00.

Chwila oczekiwania i start.

Planu na ten bieg raczej nie miałem. Uznałem, że zastosuję strategię z Orlenu czyli cisnąć a później się zobaczy.
Bliskość zawodników na 10 i 21 km powodowała, że cisnąłem chyba nawet za szybko. Kilometry wchodziły po około 05:20 (do 20 km). Od 20 do około 30 km po około 05:30-06:00. Po 30 km zaczął mi się mega kryzys. Zwolniłem znacząco a od punktu odżywczego na około 33 km zaliczyłem zgon formy. Praktycznie w każdym kilometrze szedłem (czasy 07:00-08:00 min/km). Spowodowało to, że do mety dotarłem w 04:20:21. W klasyfikacji generalnej zająłem 136 miejsce.

Na trasie J-LZawiedziony byłem tym wynikiem ale po analizie uznaję, że wcale nie poszło tak źle. Trasa biegu była bardziej wymagająca. Na każdym z 4 kółek były 2 wiadukty (czyli podbiegi). Dodatkowo biegło się w większości po odkrytym terenie a wiało dość mocno. Zwłaszcza od 3 kółka, gdy na trasie zrobiło się już pusto czuło się stopowanie przez wiatr. Swoje na pewno dołożyła też pogoda – jak pisałem wcześniej grzało słońce.
Jako ciekawostkę powiem, że Michała (sporo lepszy ode mnie) miałem w zasięgu wzroku.  Na nawrocie na tzw. torze prób odległość między nami wynosiła około 1 km. Mówił już po biegu, że napędziłem mu sporego strachu gdy na ostatnim kółku mnie zobaczył 🙂 Niestety jemu udało się wtedy przyśpieszyć a ja zwalniałem. No szkoda, szkoda. On dobiegł w około 4 godziny, mi zabrakło tej pary na ostatnie 5 km 🙂

Finish w maratonie

Po biegu wręczono medale, wodę. Można było zjeść ciastko, banana i udać się na ciepły posiłek do szkolnej stołówki. Dawali makaron z mięsem ale słabo mi wchodził bo na trasie sporo piłem i czułem się pełny.
Skoro już o piciu. Punkty odżywcze na trasie były 4 (jak dobrze liczę) i były na nich woda, izotoniki a z rzeczy jadalnych banany i czekolada. Małym zgrzytem okazał się punkt nr. 4 na którym to w pewnym momencie zabrakło kubków. Szczęśliwie kolejny był za około 2 km i dobiegłem. Później już kubeczki mieli.

Ponieważ do momentu dekoracji i losowań nagród było jeszcze sporo czasu udałem się na miejską pływalnię by w spokoju się odświeżyć i przebrać. Darmowy wstęp był w pakiecie, co było fajnym bonusem. Nie wziąłem niestety kąpielówek więc był tylko prysznic a basenowanie odpuściłem.

Bieg ogólnie można powiedzieć, że udany pod względem sportowym. Żona ma dobiegła w swoim tempie do mety. Piotrek wycisnął około 53 min (trochę mniej). Wujek niecałe 58. Michał zaś swoim niezbyt powalającym wynikiem 🙂 wygrał kategorię wiekową, za co jednak należą mu się brawa 🙂

W losowaniu szczęścia niestety nie miał nikt z naszej grupki pozostało więc zebrać się i jechać do domu.

Podsumowując, imprezę w Jelczu uznaję za udaną. Lokalne biegi wcale nie są gorsze niż duże maratony i warto pobiegać też „u siebie”.